AKUMULATOR – WPŁYW NA ŚRODOWISKO

Napięcie w akumulatorach i bateriach wytwarzanie jest w wyniku reakcji chemicznych, które w nich zachodzą. Do zaistnienia tych reakcji niezbędna jest obecność różnych pierwiastków, w tym również takich, które są szkodliwe i niebezpieczne dla środowiska oraz zdrowia i życia ludzi.
W procesie wytwarzania akumulatorów i baterii używane są substancje niezbędne do uzyskania bezpieczeństwa oraz funkcjonalności działania, które mogą mieć negatywny wpływ na otoczenie. Do najczęściej stosowanych (w zależności od typu akumulatora) należą: dwutlenek manganu, żelazo, cynk, grafit, chlorek amonowy, miedź, wodorotlenek potasu, rtęć, nikiel, lit, kadm, srebro, kobalt, jak również szkło, krzemionka, papier, folia oraz wodór. W akumulatorach stosuje się metale ciężkie takie jak: ołów kadm czy rtęć, które mają niekorzystny wpływ na zdrowie, a wykorzystywane w elektrolicie kwasy i zasady mają właściwości silnie żrące i korozyjne.
Z uwagi na to niezbędny jest właściwy proces utylizacji zużytych baterii w celu zminimalizowania ryzyka przedostania się niebezpiecznych substancji do środowiska. Tworzy to potrzebę zapewnienia efektywnego systemu selektywnej zbiórki tego odpadu, który zagwarantuje bezpieczne unieszkodliwienie i poddanie procesom recyklingu.

ACUMAX® – EKOLOGICZNY PRODUKT

Producent akumulatorów ACUMAX®, stosując w procesie wytwarzania najwyższe standardy jakości oraz nowoczesne technologie, kładzie także wysoki nacisk na ochronę środowiska. Dzięki doświadczonej kadrze, automatyzacji procesów, czy odpowiednim procedurom minimalizującym negatywny wpływ na otoczenie, akumulatory ACUMAX® są produkowane w zgodzie z normą ISO 14001, co zostało potwierdzone odpowiednim certyfikatem. Wdrożona norma zarządzania środowiskowego potwierdza dążenie do zredukowania szkodliwych czynników w procesie wytwarzania akumulatorów. Badania prowadzone nad doskonaleniem mechanizmu produkcji oraz reagowanie na zapotrzebowanie rynku, zapewniają wysoką jakość i wydajność wytwarzanych akumulatorów oraz zapewniają długą i bezawaryjną pracę zasilanych nimi urządzeń.

AKTUALNY STAN PRAWNY

Od kwietnia 2009 roku w Polsce obowiązuje ustawa o bateriach i akumulatorach, która w zakresie swojej regulacji dokonuje wdrożenia dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Jej pierwszorzędnym celem jest zminimalizowanie szkodliwego wpływu baterii i akumulatorów oraz powstałych w wyniku ich zużycia odpadów na środowisko, a co za tym idzie ochrona i w dalszej perspektywie poprawa jakości środowiska. Ustawa wdraża nowe przepisy i wymagania związane z wprowadzaniem do obrotu produktów jakimi są baterie i akumulatory, mające za zadanie usprawnienie funkcjonowania rynku w tym zakresie, zarówno w kraju jak i w kontaktach handlowych z krajami członkowskimi Unii Europejskiej.

Przedmiotowa ustawa wprowadza szereg regulacji prawnych dotyczących prawidłowego postępowania ze zużytymi bateriami i akumulatorami. Obowiązujące obecnie przepisy narzucają wysokie rygory zbierania i recyklingu zużytych baterii i akumulatorów, a także efektywne działania na rzecz środowiska podejmowane przez producentów, wprowadzających baterie lub akumulatory, dystrybutorów, użytkowników końcowych, a w szczególności podmioty bezpośrednio zajmujące się przetwarzaniem i recyklingiem powstałego z nich odpadu. Nowe przepisy nakładają większą odpowiedzialność wprowadzających do obrotu baterie i akumulatory, obciążając ich obowiązkiem zawarcia umów z podmiotami zbierającymi i prowadzącymi zakład utylizacji zużytych baterii lub akumulatorów. Są również odpowiedzialni za organizację odrębnego systemu zbierania, gdyż są to odpady małe o znaczącym stopniu rozproszenia. Każdy użytkownik końcowy jest zobowiązany do oddania zużytych baterii i akumulatorów podmiotowi gromadzącemu tego rodzaju odpady i nie ponosi z tego tytułu żadnych dodatkowych kosztów. Wymaga się także od przedsiębiorców osiągnięcia odpowiednich poziomów zbierania zużytych baterii i akumulatorów przenośnych, natomiast zakłady przetwarzania, w których powstałe odpady w wyniku procesów technologicznych poddawane są procesowi recyklingu, będą musiały dążyć do konkretnego poziomu wydajności tych procesów.

Przepisy ustawy dotyczą wszystkich rodzajów baterii i akumulatorów produkowanych i wprowadzanych do obrotu, niezależnie od ich rozmiaru, pojemności, masy, składu, technologii produkcji, zastosowania, również w przypadku gdy wchodzą one w skład urządzenia lub są dodatkiem do innych produktów. Przepisy obowiązują również w przypadku odpadów powstałych z baterii i akumulatorów i bardzo dokładnie określają zasady zbierania, przetwarzania, recyklingu i utylizacji powstałych w ten sposób odpadów. Obowiązujące regulacje prawne nie odnoszą się do baterii i akumulatorów używanych w urządzeniach związanych z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich Unii Europejskiej oraz w broni, amunicji i urządzeniach wojennych, z wyjątkiem produktów, które nie są przeznaczone specjalnie do celów wojskowych, a także  urządzeń przeznaczonych do wysłania w przestrzeń kosmiczną.

Ustawa formułuje podział baterii i akumulatorów na dwie grupy: przenośne i przemysłowe. Zgodnie z zamieszczoną definicją, akumulatory stosowane w awaryjnym lub rezerwowym zasilaniu energetycznym zaliczane są do akumulatorów przemysłowych. Do tej samej grupy należą akumulatory przeznaczone do współpracy z urządzeniami wykorzystującymi energię odnawialną (ogniwa fotowoltaiczne, elektrownie wiatrowe) oraz do pojazdów z napędem elektrycznym (elektryczne samochody, wózki inwalidzkie, maszyny czyszczące itp.).

Obowiązujące przepisy wymagają, aby wszystkie baterie i akumulatory były oznakowane symbolem selektywnego zbierania (rys. poniżej), a w przypadku ogniw i akumulatorów ołowiowo-kwasowych (oraz wszystkich pozostałych zawierających powyżej 0,004% wagowo ołowiu), dodatkowo należy umieścić symbol chemiczny ołowiu – Pb:

Pb